Een veelvoorkomend probleem bij kippen is de aanwezigheid van de pluimveemijt (wetenschappelijke naam: Ornithonyssus Sylviarum). Dit type mijt moet niet verward worden moet bloedluis. Dit is een mijtsoort die vergelijkbare symptomen veroorzaakt, maar in tegenstelling tot de mijt in dit artikel niet permanent op de kip leeft.

Besmetting en gevolgen van mijt

Besmetting met mijten vindt meestal plaats via direct contact met een andere besmette kip. De mijt kan echter ook meeliften op objecten, andere dieren en zelfs mensen om zo de kip bereiken. Bij koele temperaturen, bijvoorbeeld in de lente, is de kans op besmetting groter.

De mijt heeft een erg snelle voortplantingssnelheid. Een mijt kan binnen een week geboren worden en zich ook weer voortplanten, waardoor een besmetting snel ernstig kan worden.

Wanneer behandeling uitblijft is de mijt levensbedreigend voor de kippen.

Symptomen van mijt

De Ornithonyssus Sylviarum-mijt is eenvoudiger te ontdekken dan de bloedluis, omdat de mijt zich permanent op de kip bevindt. Bij een inspectie van het verenkleed kan de mijt dan ook opgemerkt worden.

Bovendien treden er vrij snel zichtbare symptomen op bij de kip:

• Jeuk en pijn
• Kleine bloedingen
• Donkere verkleuring huid en veren
• Veeruitval
• Gewichtsverlies
• Verminderde voedselinname
• Verhoogde kans andere infecties
• Doffe kleur kam
• Bloedarmoede

Bloedarmoede en de bijhorende doffe kleur van de kam treedt pas in een laat stadium van de besmetting op, wanneer het verenpak van de kip vol mijt zit. Langdurige aanwezigheid van mijt leidt ertoe dat 10 tot 30% van de kippen overlijdt.

Mijt voorkomen

Omdat mijt diverse problemen veroorzaakt bij de vogel, is het zaak om maatregelen te treffen waarmee mijtinfecties voorkomen kunnen worden. Hoewel volledig voorkomen lastig is, kan met de volgende maatregelen de kans aanzienlijk verkleind worden:

• Wilde vogels en ongedierte (vaak dragers mijt) weghouden bij kippen
• Goed reinigen materiaal dat van andere verblijven of boerderijen afkomt
• Regelmatige controle op mijt om grote verspreiding te stoppen

Zelfs wanneer alle nodige maatregelen worden getroffen blijft het echter lastig om de kans op mijt volledig te minimaliseren. Heeft er toch een besmetting plaatsgevonden, dan kan mijt redelijk effectief behandeld worden.

Mijt bij kippen behandelen

Net als bij andere mijt- en luisbesmetting is ook de behandeling van Ornithonyssus Sylviarum vrij intensief en lastig. Hoewel het een voordeel is dat deze mijt zich enkel op de vogel zelf bevindt, is de kans groot dat ook elders in het verblijf mijt vindbaar is.

Zowel de kip zelf als het verblijf moeten behandeld worden voor effectieve bestrijding.

Middelen tegen mijt

Om deze reden moet het verblijf grondig gereinigd worden, het liefst op hoge temperatuur en met een bestrijdingsmiddel als pyrethrine en/of witkalk.

De kip zelf wordt ook met pyrethrine behandeld. Bij hevige besmetting is het soms ook nodig om ontstekingsremmers en antibiotica te gebruiken om het welzijn van de kip te verbeteren.

Bloedmijt test

Om er achter te komen hoe groot de bloedluis besmetting in het kippenhok is kan je een bloedluis test doen. Er zijn kant en klare test te koop. Maar door zelf een stukje PVC met een kartonnetje of een houtje erin te doen geef je de luizen een mogelijkheid om zich te verstoppen. Door het kartonnetje of houtje eruit te halen kun je zien hoe groot de bloedluizen besmetting is en de juiste stappen ondernemen.